CYB

augustus 2013

augustus 2012

Mocht je boodschappen doen in de AH en er komt een wervelwind voorbij: aangenaam, orkaan Morrison is de naam. Ik had het zelf niet in de gaten, maar het is werkelijk een jaar geleden dat ik deze stormram z'n eigen karretje gaf voor de boodschappen. Ik heb toen plechtig gezworen dat dat de laatste keer was. Mijn got! Wild enthousiast crosste hij alle kanten op. Luisteren kwam (...komt) nog niet in zijn vocabulaire voor. Het grootste drama van alles waren mijn correcties op zijn rijgedrag. Het resulteerde in een op de knieën stortende, decibel trainende peuter. 

Dat heb ik dus echt een jaar volgehouden, geen eigen kar voor monstermagnet. Nu blijkt mijn grijze massa zulke informatie na een jaar achter in de kast te proppen. Lang leve het fotoarchief. Ik maak hieruit op: exact een jaar na dato ga ik voor de bijl: meneer wil niet in de winkelwagen, ik zwicht en denk 'we proberen het met een mandje'. We lopen het poortje door en ineens herinner ik me de vorige keer. Maar jawel hoor! Progressie!! Het luistert ietsjes. Zeker de eerste vijf minuten, opperste concentratie. Er rent een gillende peuter voorbij. 'Bwood halen hè mama bwood halen'. Ik krijg vlinders in m'n buik.  


Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw, zij begon met tellen!