De mannen kwamen terug van de crèche en fietsten de voortuin in. Ik hoorde ze komen dus liep ik naar de voordeur om deze vast open te maken. M'n schorrieMorri zag me en zei "Mama wat zie je mooi uit!". Ik smolt en wilde 'm vastpakken en knuffelen. Meteen erachteraan kwam "mama ik ben slipper kwijt". Het deed me niks. Want hij vond me mooi, de lieverd.
M'n mannetje was één nieuwe knalgele Havaiana slipper kwijtgeraakt op de crèche. Kan gebeuren. M'n kindje had geen gebroken ledematen of koorts. Er was slechts een exemplaar schoeisel kwijt. Het was slechts een ding, materiaal, vervangbaar. Niks aan de hand.
Dat Mor de halve zomer op te kleine slippers had rond gelopen. Dat m'n lief in de winkel het laatste paar in een grotere maat had gescoord. Dat bleek dat het nieuwe paar slippers een halve centimeter in zoolhoogte verschilde. Dat ik na een uitputtende zaterdag werken in een afgeladen vol warenhuis de ongelijke slippers terugbracht. Dat ik vervolgens heel internet dagenlang moest afstruinen om nog een paartje in zijn maat te vinden. Dat hij de nieuwe slippers pas twee dagen had. Grrrrr. Maar hoeveel maakte het uit... Hij vond me mooi. En "papa is lief".
Moeder zijn, ik vind het 't mooiste cadeautje in m'n leven.
PS. een dag later vond de crèche-juf de slipper terug.
Hij is ook echt om-op-te-vreten
BeantwoordenVerwijderenhahahaha !!! Super x
BeantwoordenVerwijderen