CYB

Morgen is het d-day. Mijn zwangerschapsverlof is voorbij. Het echte leven dient zich aan. Op tijd ergens verschijnen, een stukje eigen leven terug maar ook het moeilijke gescheiden zijn van mijn kleine meisje voor zoveel uren per week.

Zo moeilijk als ik het vond om van zwanger zijn te genieten, zo gemakkelijk en geweldig vond ik het om van de kraamtijd te genieten. Ik heb een heerlijke tijd gehad. En wat een verschil was het ten opzichte van grand maestro numero uno. Bye bye onzekerheid van toen. Een zelfverzekerde mama die zich helemaal kon over geven aan het leren kennen van haar meisje in plaats van worstelen met poepluiers en badjes als hoofdtaak. Voor nu zeg ik dat ik de overgang van geen naar 1 kindje veel moeilijker vond dan van 1 naar 2.

Zo dacht ik wel dat een tweede kindje naar de crèche brengen en zelf weer beginnen met werken gemakkelijker zou zijn. Oh boy was I wrong. Maar vanaf morgen gaat het toch echt allemaal gebeuren. Om mijn pijntjes wat te verzachten heb ik mezelf een beetje (teveel) verwend. De afgelopen weken vond ik het gerechtvaardigd om de volgende ineens essentials te kopen, om mijn gang naar het dagelijkse leven wat makkelijker te maken... Mama is blij.

Dan ga ik vandaag nog even diehard genieten van het grootste en onbetaalbare goed: mijn zalige leventje thuis.

xx

baby

Ik kocht dit babymutsje. Ik had er diverse excuses voor nodig. Ten eerste was hij voor de helft van de prijs en daarbij heeft ie stoere kleuren. Geen baby blauw, roze of wit for my babies. Daar hou ik niet van. Kleren in kleine maatjes met donkere kleuren zijn moeilijk te vinden. Dus twee redenen om met bijna 15 weken iets voor baby 2 te kopen!
Mijn blije nieuws mag de wereld in. Ik bouw nog een kindje! Ik kan het zelf nauwelijks geloven. Al vraag ik me af hoe dat dan weer kan want de vermoeidheid en misselijkheid van de afgelopen maanden vertelden me elke dag dat er iets aan de hand was. Gelukkig komt er stiekem wat energie weer terug. Dus ik ga mijn best doen om eraan toe te geven en van te genieten!