CYB

Heb ik hier een blessing van jewelste! Een beestachtig leuke nieuwe baan! Ik blijf mezelf knijpen om te kijken of het wel echt is. Dinsdag al aan de slag. Amen.



Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw! Zij begon met tellen.

CYB

Sundaymorning happiness. Buiten is het grijs en nat. Binnen is het gezellig. Zappen met een kopje koffie en ik ontdek hier een hele zondagochtend rustgevende tuinprogramma's op BBC 2, heerlijk! (Ik bespeur hier toch een neiging naar een groeiende tuinobsessie. Je kan het slechter treffen denk ik dan maar). 

Bij de koffie kwam een stukje buurtaart homemade door onze buurjongen! 

Vandaag hoeft er niks. Het plan is rommelen, spelen, opruimen en lekker koken. 

Fijne zondag allemaal!

Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw!! Zij begon met tellen

selfmade sweet monday

In de remake. Zandkoekjes. Deze keer een oldfashioned recept gevonden en ze waren heerlijk! F*ck ei en vanillesuiker. Dat hoort er helemaal niet in. Gewoon meel, boter en bastardsuiker: dat zijn ze, net als vroeger. 

Uiteraard heeft de baas geholpen met 'kleien' en opeten. Zijn zelfgemaakt aandeel was al op ten tijde van deze foto.  

nachtgedachte

CYB

augustus 2013

augustus 2012

Mocht je boodschappen doen in de AH en er komt een wervelwind voorbij: aangenaam, orkaan Morrison is de naam. Ik had het zelf niet in de gaten, maar het is werkelijk een jaar geleden dat ik deze stormram z'n eigen karretje gaf voor de boodschappen. Ik heb toen plechtig gezworen dat dat de laatste keer was. Mijn got! Wild enthousiast crosste hij alle kanten op. Luisteren kwam (...komt) nog niet in zijn vocabulaire voor. Het grootste drama van alles waren mijn correcties op zijn rijgedrag. Het resulteerde in een op de knieën stortende, decibel trainende peuter. 

Dat heb ik dus echt een jaar volgehouden, geen eigen kar voor monstermagnet. Nu blijkt mijn grijze massa zulke informatie na een jaar achter in de kast te proppen. Lang leve het fotoarchief. Ik maak hieruit op: exact een jaar na dato ga ik voor de bijl: meneer wil niet in de winkelwagen, ik zwicht en denk 'we proberen het met een mandje'. We lopen het poortje door en ineens herinner ik me de vorige keer. Maar jawel hoor! Progressie!! Het luistert ietsjes. Zeker de eerste vijf minuten, opperste concentratie. Er rent een gillende peuter voorbij. 'Bwood halen hè mama bwood halen'. Ik krijg vlinders in m'n buik.  


Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw, zij begon met tellen!

victor charlie charlie to GARDEN foxtrot

Lijfelijk zijn we al twee weken terug. In m'n hoofd ben ik nu bijna terug op aarde. Tot zover vakantieplaneet. Het duurt altijd even bij mij want ik bezit een uitstekend vermogen om mijn kop in het zand te steken en net te doen alsof het echte leven niet bestaat. Dat is een uiterst nuttig vermogen als je toch in between jobs bent. Dan valt er (in plaats van zorgen maken) nog wat te genieten.

Ik geniet bijvoorbeeld van de tuin. Ik kneuter me gek. Alle tegels liggen erin, alle rommel is opgeruimd. Nog eenmaal heb ik grof gespendeerd in het tuincentrum. Dit was de laatste keer want vanaf nu ben ik (spreekt voor zich..) zelfvoorzienend. Deze plantjes blijven namelijk allemaal in leven voor de verandering. Vaste planten die tegen een beetje vorst kunnen.

De moestuin in mijn hoofd maakt me ook een potje blij. Mijn hele leven ben ik opgegroeid met de moestuin van papa. Het was zo gewoon dat ik er niks aan vond. Waarom al dat gedoe trouwens als je in de supermarkt een zak aardappelen kan kopen. Maar blijkbaar heb ik er toch wat liefde voor mee gekregen. Nu hoop ik ook nog een fractie groene vingers ergens achter in mijn hersenpan te hebben liggen.
Van papa kreeg ik tomatenplantjes mee uit zijn moestuin. Ik spreek ze elke dag bemoedigend toe in de hoop dat we dadelijk echte biologische tomaatjes eten. De eerste schatjes van nog geen 0,5 cm hangen er al te baby-en!

Ondertussen google ik verder op boeken als Het Nieuwe Stadstuinieren en Meiden in de Moestuin... en met een kopje koffie op de tuinbank bekijk ik mijn landgoed en tuinarchitectuur ik die hele moestuin erin. Als het in real life is gebeurd, dan zien jullie het vast hier terug.

CYB

 alledrie de kleinkinders bij opa op een mooie zomerdag. een heerlijk gezicht, dat zooitje bij elkaar.

Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw! Zij begon met tellen