Pagina's

vrijdag 26 oktober 2012

vrijdag

ik woon in de grote stad, gezond en wel met de lekkerste en leukste man, het mooiste liefste zoontje, in een koophuis, met tuin voor en achter, auto voor de deur, ik ben afgestudeerd, heb nog een goeie baan, lieve vriendinnetjes en een heerlijke familie. En zelfs dan ja zelfs dan, zijn sommige dingen gewoon even sch*t. Dan is het fijn om zoveel moois achter de hand te hebben met een moeilijke moeder die (gelukkig... ~) geen behoefte meer aan je heeft sinds je zwanger was, een lieve schoonmama die overleed toen je zwanger was, een verrotte knie die je vroeger of later de zoveelste loer draait en een potentiele carrieremove die zich onverwachts 'waarschijnlijk' aandient. Maar misschien ook niet. Onzekerheid en onduidelijkheid. En de nacht die nog meedraait in je hoofd van weinig slapen, met een minimonster die tot vier uur 's nachts tegen je aan gekruld ligt te slapen omdat hij anders met geen mogelijkheid stil te krijgen was. M'n mooie liefste kindje, lekker in m'n armen tegen me aan, kon ik de rest daarbuiten soms maar even uit zetten.

3 opmerkingen:

  1. Ze heeft hoogtevrees, maar klimt toch.
    Ze weet namelijk dat de reis haar moed en vaardigheid zal geven
    en dat het uitzicht boven op de top
    haar ziel zal vullen....

    (komt niet van mij maar ik vind het een mooi stukje)
    Of zoals mijn mama altijd zei " tijd brengt raad"

    Katrien x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weet je wat? we zetten de rest buiten gewoon even uit. game over. kus voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen