confession part II

Mijn bloody eettafeltje. Daar is ie weer. Jullie krijgen de groeten van alles wat erop ligt. Inmiddels is (het meeste) weer opgeruimd. Ik kon het niet aanzien, die foto, onder het tikken van dit bericht. Wat een bijkomstigheid. Yeah! (Pretty Cool Katrien! Alleen daarom al voor moi: le bloggg;)

Op mijn eerdere tafelfoto's kreeg ik lieve, grappige en strenge tips. Ik werd in de maling genomen en ik kreeg het goede voorbeeld van een peuter en wat al niet meer. Dank daarvoor! Echter, u ziet het, ik ben onverbeterlijk. 

Ondertussen ga ik zometeen weer verder met het kwijlen boven interieursites, blogs en tijdschriften, waarin ik een overdosis aan opgeruimde mooi gestylde woonkamers ga opsnuiven. 

count your blessings

ik ben er weer! Vers een dagje thuis van vakantie. En wat heb ik een heerlijke twee weken gehad. Onbetaalbaar. Het was een macromegablessing.
Ik heb zo genoten van ons samenzijn. Twee weken mijn mannen om me heen. Een goddelijk appartementje op een heerlijk Grieks eiland, lekker eten, rond touren, zwemmen in een azuurblauwe zee en ook nog knetter verwend met een geweldige ketting en verrassingsflesje op ons laatste avondje Zakynthos.
Aan het einde van de vakantie verheug ik me doorgaans stiekem weer een beetje op thuis. De poesjes, je eigen bedje. Deze keer niet. Ik had zo bijgetekend voor onbepaalde tijd. xxxxx

Fijne week voor iedereen!

Lees meer blessings! Je vindt ze bij Anki van Zilverblauw. Zij begon met tellen van de mooie kleine en grote dingen van het leven.

confession of a guilty mind