witte woensdag part II

nee mensen, geen stap meer buiten gezet vertiersgewijs sinds vorige week. Vandaag maar weer een poging. Inmiddels gewapend met een marktplaats skibroekje. Sneeuwlaarsjes zijn nog niet gelukt, maar wollen sokken in regenlaarzen did the job.
Mag ik u voorstellen aan Mister Nordic. Inmiddels gevorderd sleezitter: check de handjes vastgeklampt. Hij heeft geleerd van al die keren dat z'n vader of moeder te hard de bocht namen. Max drie keer gevallen ook. Want dan val je met je blote handen in de sneeuw en dat is "KOUD hè"! Want die handschoenen. Iemand tips? Vast plakken..

witte woensdag

voor Majo:)

en of het nog winter is. Ik had stille hoop dat de winter vergeten was dat het winter was en dat we er met een sisser vanaf zouden komen dit jaar. Graadje of negen boven nul, af en toe een regenbuitje, wat grijze dagen en zo vaak maar mogelijk toch een zonnetje.
Maar nee. Mispoes. De zon schijnt dan wel nu, maar over een oh zo prachtig wit sneeuwdek. Het doet pijn aan m'n ogen. En die kou, 's morgens als je uit bed stapt. Nu ik weet dat het een uur duurt voordat het huis 's morgens weer een beetje op temperatuur is, kom ik er helemaal niet meer uit. Binnen dat uur moet ik trouwens de deur uit. De deur uit in m'n Hunters, een hopeloze poging om nog enigszins charming eruit te zien in rubberlaarzen. Het kan niet anders, ik moet goeie geen-uitglij laarzen aan want anders ligt m'n knieschijf in de sneeuw. Tot nu toe hebben m'n hunters hun dienst bewezen dus ik vertrouw op ze. Schuivend door vijftien centimeter sneeuw zoek ik de auto om vervolgens in dat ding achter 1007 km file aan te schuiven. Des te blijer ben ik als ik 's avonds weer veilig thuis ben, naast de kachel zit en er voor me wordt gekookt en ik alleen nog maar lekker hoef te knuffelen met m'n kleine man die ik de hele dag heb gemist.
Kleine man wil ik de sneeuw dan toch niet onthouden. Dat ik er een stronthekel aan heb, betekent niet dat ik dat overdraag. Dus in vol ornaat gingen we vanmorgen met z'n tweetjes lekker naar buiten. In onze regenlaarzen, Morrison dikke sokken, dikke truie, lange onderbroek onder z'n spijker. Bring it on baby. Ik deed m'n best, sleetje rijden, slenteren door onaangetaste sneeuw. Ik genoot van Morrisons lach en ik vergat de tijd... We bleven te lang, we liepen te ver. M'n boefje riep KOUD, mijn voeten deden zeer, de speen hielp niet meer en de slee was niet meer leuk. Met een huilende Morrison op de arm liep ik naar huis. Een lege slee achter me aan trekkend die telkens tegen m'n hielen knalde.
Thuis zette ik de kachel op vijfentwintig, Pingu dvd aan en lekker met thee en koekjes samen onder een dekentje op de bank. Dag winter, flikker maar op.

count your blessings

@joon's place

©majo 

©majo

Deze week werd ik blij van Kapitein Winokio. In het kader van de muzikale opvoeding en alle vreselijke (gratis) cdtjes die ik heb, met kinderliedjes van sch**tkinderkoortjes, ben ik losgegaan in de iTunes store. Klein klein kleutertje door Kamagurka, Mieke hou je vast door Buscemi, check it out. Dat wordt grooven met Morrison!

Ik werd blij van Joon, gewoon een kopje koffie drinken bij haar. Gewoon op de fiets even naar haar toe, ze woont nu zo vlakbij. Hoop dat we snel een wild boys date kunnen hebben, dat baas B z'n skills kan showen aan mattie M.

De sneeuw is te mooi om er niet blij van te worden. Ondanks dat ik nu weer door de uitglijzenuwen heen moet, is het heerlijk om te zien. Aan het einde van onze straat is een water. Wat blijkt: drukte van jewelste, een eigenste schaatsbaan op kruipafstand. Groep buurtbewoners die met zelfgemaakte sneeuwschuivers een baan sneeuwvrij hebben gemaakt. Dat groepje staat nu met dikke wanten en dampende bekertjes langs te kant te genieten van iedereen op het ijs. Wat een verrassing, en dat in de 'grote stad'. Het doet me denken aan vroeger, toen wij ook naar de buurtvijver gingen om te schaatsen. Zo fijn dat het hier voor Morrison straks ook is.

Dan hebben we nog de caramelbrownie die Majo zaterdagmiddag meebracht maar die op was voor ik er een foto van kon maken,.. mmmmmmmmmmm heeerlijk was ie.

Onze smeerkeespoes maakt me ook blij. Ook al kan ik haar af en toe wel achter het behang plakken. Ze is net een olifant in een porceleinkast en ze wordt oud met ontlastingprobleempjes waardoor je me regelmatig scheldend door het huis vindt. Maar ze kan er ook niks aan doen. De lieve skat.

En als laatste ben ik week geworden sinds ik mama ben. Een mietje eersteklas. Ik word onnoemelijk blij van mijn kleine broertje die samen aan het lego-en is met Morrison.

Fijne nieuwe week allemaal.

More ‘Count your blessings’: uitvindster >> Zilverblauw - Effie - Martine - Maartje - Philomeen - Debora - Mireille - Belinda - Marit - Froukje – Anne – Arnika – Marielle – Judith – Maartje- Maureen – Marie-Lu - Aukje -  Jolanda - Marlous – Saskia - Sacha - Carla - Tess - Sjaantje -  Isabelle - Marjan - Mickey - Mieke - Margriet - Marieke -
Barbara - Anouk - Linda - Kitty - Zeeuwse mama - Janie - Cristian!